- ανεμοσφαραγος
- ἀνεμοσφάραγοςἀνεμο-σφάρᾰγος2(φᾰ) оглашаемый шумом ветра
(κόλποι Pind.)
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
(κόλποι Pind.)
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
ανεμοσφάραγος — ἀνεμοσφάραγος, ον (Α) αυτός που αντηχεί από το φύσημα των ανέμων … Dictionary of Greek
ἀνεμοσφαράγων — ἀνεμοσφάραγος echoing to the wind masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άνεμος — ο (AM ἄνεμος) 1. ρεύμα αέρα που προκαλείται απο φυσικά αίτια, βίαιη μετακίνηση του αέρα προς μια κατεύθυνση 2. μτφ. άσκοπη ασχολία, ματαιοπονία, ματαιότητα μσν. νεοελλ. (κατ’ ευφημισμό) διάβολος, δαίμονας νεοελλ. φρ. «πάει κατ’ ανέμου» ή «πάει τ’ … Dictionary of Greek